Stanisława Włoch
dr, adiunkt, Uniwersytet Opolski, Opole, Polska
e-mail: swloch@uni.opole.pl
DOI:
Słowa kluczowe: diagnoza, pomiar efektów w edukacji, teoria, metodyka, odbicie teorii w praktyce.
STRESZCZENIE
Zadaniem współczesnej edukacji jest kształcenie i wychowanie na miarę potrzeb współczesnego świata. Edukację należy rozumieć jako proces wspierający rozwój wielowymiarowej osobowości jednostki. Naczelne miejsce zajmuje proces wychowania w okresie dzieciństwa (wiek przedszkolny i młodszy wiek szkolny). W artykule ukazano podstawy teoretyczne rozwoju i ich wykorzystanie w praktyce. Wskazano na czynniki i etapy pracy wspierające rozwój uczniów oraz związek pomiędzy efektami uczniów a kształceniem nauczycieli. Skoncentrowano się również na Krajowych Ramach walifikacji.
LITERATURA
Banach, Cz. (1996), Edukacja nauczycielska — stan i perspektywy, Kultura i Edukacja Nr 3.
Bruner, J. S. (1989), Poza dostarczone informacje, Warszawa.
Gnitecki, J. (2000), Pedagogika wobec reform programowych, [w:] Pedagogika wobec przemian i reform oświatowych, red. G. Miłkowska — Olejniczak, K. Uździecki, Zielona Góra.
Grzesiak, J. (2002), Problemy kultury i edukacji szkolnej, [w:] Edukacja i kultura, red.
J. Grzesiak, Kalisz. Klus — Stańska, D. (2007), Behawiorystyczne źródła myślenia o nauczaniu czyli siedem grzechów głównych wczesnej edukacji, [w:] Wczesna edukacja, red. D. Klus — Stańska, E. Szatan, D. Bronk, Gdańsk.
Kozielecki, J. (1995), Koniec wieku nieodpowiedzialności, Warszawa.
Kraśniewski, A. (2009), Proces Boloński, to już 10 lat, Warszawa.
Kwiatkowska, H. (1997), Edukacja nauczycieli, Warszawa.
Misiorna, E. (2001), Wspomaganie dziecka w tworzeniu zintegrowanego obrazu świata, [w:] Nowe stulecie dziecka, D. Waloszek, red., Zielona Góra.
Predy, M. (1997), Kierowanie zmianą utrwaloną (w:) Współczesne tendencje w kierowaniu zmianą edukacyjną, red. D. Ekiert-Grabowska, Radom.
Raport UNESCO Międzynarodowej Komisji do spraw Edukacji.
Tischner, J. (1990), Myślenie według wartości, Kraków.